In 1957 werd Yad Vashem, dit betekent: 'een gedenkteken en een naam', geopend in Jeruzalem op de Herzl berg, aan de rand van het Jeruzalem bos aan de westkant van Jeruzalem.
De naam Yad Vashem werd genomen uit de Bijbel, Jesaja 56:5: "Ik zal hen ook in Mijn huis en binnen Mijn muren een plaats en een naam geven, beter dan der zonen en dan der dochteren; een eeuwigen naam zal Ik een ieder van hen geven, die niet uitgeroeid zal worden." Het is het gedenkmonument voor de Holocaust. De Holocaust was de moord door nazi Duitsland van 6 miljoen Joden. De nazivervolging begon in 1933, de systematische massamoord werd gepleegd gedurende de Tweede Wereldoorlog. Het kostte de Duitsers en hun handlangers 4.5 jaar om zes miljoen Joden te vermoorden. In 1993 werd begonnen met de bouw van een nieuw, groter complex. Het nieuwe gebouw werd ontworpen door de Canadees-Israelische architect Moshe Safdie. Het bestaat uit een lange gang, die is verbonden met 10 tentoonstellingsruimten. Elke ruimte is gewijd aan een apart hoofdstuk van de Holocaust. Je hoort er de getuigenissen van 90 overlevenden, er zijn persoonlijke items, brieven, kunst. De afzonderlijke tentoonstellingen laten zien hoe anti-semitisme kon leiden tot de opkomst van nazisme en de moord op 6 miljoen mensen. Uiteindelijk kom je bij de 'Hal van de Namen', een bewaarplaats voor de verslagen en getuigenissen van miljoenen slachtoffers van de Holocaust, een gedenkteken voor degenen die omgekomen zijn. Bij de uitgang gekomen ontvouwt zich het panaramish uitzicht over het land. Het gehele complex van 18 hectare bevat het Holocaust Museum, het Kindergedenkmonument en de Gedenkhal waar de namen van concentratiekampen zijn neergelgd en waar een vlam voortdurend brandt. Er zijn onder meer een museum voor Holocaustkunst, beelden, een synagoge, een onderzoeksinstituut met archieven, een bibliotheek, een educatief centrum en de Internationale School voor Holocaust Studies. Een van de belangrijke doelen van het museum is om die mensen uit de volken te eren die zich ingezet hebben om Joden te redden, vaak ten koste van of met gevaar voor eigen leven. Na de Westelijke Muur ('Klaagmuur') is Yad Vashem de meest bezochte plaats door toeristen.
0 Comments
Als je aankomt met het vliegtuig is de metropool Tel Aviv het eerste wat je ziet van Israel.
Tel Aviv-Jaffo is de belangrijkste stad aan de kust van de Middellandse zee. Een moderne stad met veel hoogbouw, de 'stad die nooit slaapt'. Het bruisende Tel Aviv, nog maar 100 jaar oud, is het economische hart van het land. Er zijn mooie stranden, interessante musea, talrijke restaurants. 's Nachts gaat het leven door tot in de vroege uren. In tegenstelling tot Tel Aviv is Jaffo (Joppe) stokoud, zo'n 4000 jaar. Het zou de oudste nog bestaande havenstad ter wereld zijn. De oude stad is geheel gerenoveerd, heeft vele kunstgaleries. De eerste wijk gebouwd buiten de muren van Jaffo is het schilderachtige Neve Tsedek, een bezoekje meer dan waard. Het erbij gelegen verbouwde oude treinstation vanwaar ooit de trein naar Jeruzalem vertrok is een leuke pleisterplaats. Een aanrader is om met een gehuurde fiets Tel Aviv te verkennen. Banias is een waterrijk natuurgebied in het noorden van Israel.
De 10 meter hoge, krachtige waterval stroomt voortdurend en het hele jaar is het gebruis van waterbeken te horen. Het is een van de grote bronnen van de Jordaan, die ontspringt in het Hermon gebergte. De dieren-en plantenwereld is er overvloedig en het is daarom ook een zeer geliefd wandelgebied. Het nabijgelegen Caesarea Filippi is een oude plaats waar nog ruines te vinden zijn van de tempels en de grot van de Griekse god Pan. Op een wandeling door dit natuurgebied zijn meer archeologische overblijfselen te zien. David die moest vluchten, heeft in het Noorden bij de berg Hermon en de waterbronnen de prachtige Psalm 42 geschreven (Ps 42:7-8). Tel Megiddo ligt aan de oostkant van het Karmelgebergte. Je hebt er goed uitzicht op de Jizreël vallei. Ook de bergen van Galilea, Nazareth en de berg Moreh zijn goed zichtbaar. De bergen van Gilboa, waar Saul en Jonathan zijn gesneuveld, kun je aan de zuidelijke kant van de Jizreël vallei goed zien liggen.Het ligt op een strategisch punt. Als mensen reisden vanuit Mesopotamië naar Egypte, of andersom, moesten ze langs Megiddo komen.
Om die reden is Megiddo en de Jizreël Vallei vaak het toneel geweest van veldslagen. In de Bijbel worden enkele oorlogen genoemd die hier werden uitgevochten. Thoetmosis III van Egypte vocht tegen Syrische troepen - 1468 BCE. Jozua versloeg de koning van Megiddo - Jozua 12:21. Deborah en Barak versloegen de Koningen van Kanaän - Richt. 5:19. Gideon versloeg de Midianieten - Richt. 7. Saul werd verslagen door de Filistijnen - 1 Sam. 28-31. Ahazia, de koning van Juda, stierf daar - 2 Kon. 9:27. Koning Josia werd gedood in een veldslag tegen Farao Necho van Egypte - 2 Kon. 23: 29-30; 2 Kron. 35: 20-27. In Openbaring wordt Megiddo Armageddon (hebr: Har Magedon) genoemd als het toneel van de eindstrijd (Op. 16:16). Ook de strijd van Joden tegen de Romeinen, en veldslagen van Moslims en kruisvaarders werden hier uitgevochten. In de recente geschiedenis was de vallei ook het toneel van oorlogen. Ook oorlogen die leidden tot de onafhankelijkheid van Israël: Napoleon vocht in 1799 tegen de Turken. Generaal Allenby en de Britten versloegen de Duits-Turkse coalitie in 1918. De Britse officier Orde Wingate leidde de Joodse strijdkrachten in deze vallei op in de jaren dertig. Latere leiders van de Onafhankelijkheidsoorlog (1948-1949), waaronder Moshe Dayan en Yigal Alon, werden opgeleid door Wingate. De opgraving van de Tel Megiddo is al een eeuw geleden begonnen. In 1905 werden de poorten gevonden, gebouwd in opdracht van koning Salomo toen hij Megiddo versterkte. Je vindt er paleizen, stallen uit de tijd van de koningen, een watertunnel waarvan de schacht midden in de stad was verbonden met de bron buiten de stad via een horizontale tunnel. Hier kun je doorheen lopen. Een boeiende plaats om te bezoeken in het Noorden van Israël. Een weinig bekende plaats in Israel, die door Israelies zelf maar ook door mensen die de plaats hebben ontdekt, wordt bezocht en gewaardeerd. Het laat een belangrijk en bepalend stuk van de geschiedenis van het ontstaan van Israel zien.
In het jaar 1945 begon een kleine groep jongeren aan een geheim project. Acht meter onder de grond werd onder de kibbutz een kogelfabriek gebouwd, in enkele weken tijd. Een belangrijk criterium om bij deze groep te mogen horen was onverschrokkenheid. Het risico bestond om ontdekt te worden door de Britten en zou zeker doodstraf tot gevolg hebben. Tot 14 mei 1948 werden de ondergrondse werkzaamheden door de 45 kibbutzleden voortgezet, daarna kon men bovengronds verder. Op een heuvel, net buiten Rechovot, ligt het Ayalon Instituut. Hier was eens de kibbutz.... Een museum dat deze dappere jongeren en hun werk herdenkt. Voordat de staat Israel werd uitgeroepen, was het Joden verboden om wapens te hebben. Er was van alles te weinig. Met name kogels voor de geweren waren nauwelijks aanwezig. Dit probleem werd onderkend en men begon te bouwen aan de geheime faciliteit waar kogels gemaakt zouden kunnen worden. Toen dit klaar was moest er iets bedacht worden om de luchttoevoer veilig te stellen, om de geluiden te maskeren en om de geur die bij de productie vrijkomt te neutraliseren. Daarom werd bovenop de heuvel in de kibbutz een bakkerij aangelegd met een schoorsteen die de luchtjes afvoerde. In de bakkerij was de toegang tot de ondergrondse werkplaats. Een wasserij werd gebouwd, waarvan de schoorsteen zorgde voor verse lucht. Het lawaai van de wasmachines moest de geluiden van de werkplaats maskeren. De soldaten en officieren van de vlakbij gelegen legerbasis van de Engelsen waren dankbare en trouwe klanten van deze wasserij. De jongeren werkten in ploegen. Een deel werkte bovengronds in de kibbutz, een deel verdween elke ochtend onder de grond en kwam 's avonds pas weer terug. De jongeren die onder de grond werkten, hadden na verloop van tijd chronisch gebrek aan daglicht en UV. Ze werden er ziek van. Bovendien kon hun bleke huid door gebrek aan zonlicht vragen oproepen bij de Britten. De kogelproductie moest echter doorgaan, er was aan alles tekort en legaal kon er niets gekocht worden. Een oplossing werd bedacht: iedereen moest elke dag enige tijd onder de blauwe lamp zitten. Een ander risico was het maken van de kogels. De hulzen werden met de hand met buskruit gevuld. Geen ongevaarlijk werkje. Om de vraag van de kibbutz naar koperen hulzen te verklaren werd er een productielijn van lippenstift opgezet. Achterdochtige Britten kregen een kadootje mee in de vorm van lippenstift, voor hun verloofdes. De verklaring werd geaccepteerd en het werk kon verder. De inspanningen waren niet voor niets. Na het vertrek van de Britten tijdens de Onafhankelijjkheidsoorlog in 1948 waren deze voorraden kogels, die met de hand waren gemaakt, van doorslaggevend belang voor de jonge staat Israel. De kibbutz is nu een museum, een gids ter plaatse leidt groepen rond. Omdat een belangrijk deel van het museum ondergronds is en alleen met een smalle wenteltrap bereikt kan worden, is het niet geschikt voor mensen die beperkt mobiel zijn. Een aanrader voor wie wat meer over achtergronden van het begin van de staat Israel wil weten! De Elah is een bekende vallei uit de Tenach (O.T.) en wordt genoemd in 1 sam. 17. Als de Filistijnen weeer eens op strooptocht zijn en Saul hen tegemoet treedt met zijn leger, ontstaat er een pat stelling bij de Elah vallei.
Niemand wil als eerste aanvallen en daarmee zijn hoge positie op de bergen prijsgeven. Een kampvechter, Goliath, daagt de Israelieten uit: wie vecht met hem en wint, diens leger heeft gewonnen. Degene die verliest, verliest de strijd voor het gehele leger. Hij is al 40 dagen aan het jouwen en lasteren, als David, vanuit Bethlehem gestuurd door zijn vader, in het leger komt om zijn broers eten te brengen. Bethlehem ligt aan het oostelijjke einde van de Elah vallei, de legers bevinden zich aan de westelijke kant van de vallei. Hij geeft aan dat hij de strijd wil aanbinden. Saul biedt hem zijn wapenrusting aan, die veel te zwaar is voor de tengere jongere. David pakt zijn slinger en herderstas, loopt de heuvel Shaaraim af waar Sauls leger zicht bevindt. Hij gaan naar de beek de Elah in de vallei en zoekt 5 gladde stene uit in de beek. Het is goed mogelijk om naar deze beek te gaan en zelf te staan op de plaats waar David zijn stenen uit heeft gezocht toen hij Goliath tegemoet ging. Velen nemen zelf een steen mee naar huis als aandenken. Inleiding
Wie hoort over Israel denkt onwillekeurig aan een land met woestijnen en kamelen. Hoewel meer dan de helft van het grondoppervlak van Israel uit woestijn bestaat, wonen er maar weinig mensen. In 2010 woonde slechts 8,2% van de Israelische bevolking in de woestijn. Hiervan is driekwart Joods en een kwart Bedoeien. De woestijn is vanouds een plaats waar weinig mensen wonen, maar ook een plaats voor mensen die 'niet passen in de maatschappij'. Het is de streek waar vanouds bijvoorbeeld ook de profeten woonden. Denk aan de woestijn van Judea, ten oosten van de bergrug die van noord tot zuid door het Hartland loopt. Ook Joodse opstandelingen tegen het wrede Romeinse regiem in de 1e eeuw BCE tot 2e eeuw CE kwamen er terecht. We hebben het dan over de sekte van de Essenen, Bar Kochba en zijn volgelingen. Vanaf de 5e eeuw zochten Christenen er hun toevlucht. Zij wilden ontsnappen aan de corrupte staatskerk van Rome, opgericht door keizer Constantijn. Ze gingen er wonen als kluizenaar. Later ontstonden op die plaatsen kloostergemeenschappen. Een bekend voorbeeld is het bekende, 1500 jaar oude St. George klooster in Wadi Qelt. Bijbel en Woestijn In de Bijbel wordt op meerdere plaatsen melding gemaakt van profeten die woonden en werkten in de woestijn. Meestal is dit de eerder genoemde woestijn ten oosten van de bergrug die door Judea en Samaria loopt. Maar soms wordt ook de Negevwoestijn bedoeld. Elia profeteert voor koning Achab dat er 'in deze jaren' geen dauw of regen zal zijn. Hij loopt gevaar voor zijn leven en krijgt van G'd de opdracht om zich te verbergen in de woestijn bij de beek Krith. Dit ligt in het gebied van Benjamin. Een uiterst droog gebied. Daar overleeft hij de woede van de koning en vertoont zich pas drie jaar later weer. Lees hierover in 1 Kon. 17. Nadat Elia strijdt voor G'ds eer op de Karmel, wordt hij bedreigd door Izebel. Hij vlucht naar de woestijn, naar Berseba. In dit geval gaat het om de Negev woestijn in het zuiden van Israel. Hij is depressief en gaat geheel alleen een dagreis de woestijn in. Hij bidt om te mogen sterven. Allereerst zorgt de Eeuwige ervoor dat hij te eten en te drinken krijgt. Daarna spreekt Hij tot Elia in het suizen van een zachte stilte. Elia krijgt een nieuwe opdracht. Lees hierover in 1 Kon. 19. Elisa was een profeet die, na de dood van Elia, voor de profetenschool in Jericho het water gezond maakte 2 Kon.2:19-22. De profeet Amos kwam uit Tekoa in Juda, en profeteerde tegen Jerobeam. Tekoa ligt in woestijnachtig gebied in Juda. Mozes, ook een profeet, vlucht voor de Farao naar de woestijn van Midean. Dit lag in wat nu Saoedi Arabie is. Hij werkt er tientallen jaren in de woestijn als herder voor zijn schoonvader Jethro. Na 40 jaar spreekt de Eeuwige tot hem. Hij krijgt de opdracht om het volk uit Egypte te leiden. Lees meer: Ex. 2:15, Ex.3. Wie zelf ooit in de woestijn is geweest, weet dat de stilte oorverdovend kan zijn en grote indruk maakt. En het is vanuit deze stilte van de woestijn dat G'd tot mensen spreekt. Het Hula meer in het verre noorden van Israel is een waar vogelparadijs. Een onverwacht groene plaats met veel natuur, water, vogels en andere dieren, omringd door bergen.
Het is de belangrijkste stopplaats voor vogels tijdens hun trek in de herfst van noord Europa, Siberië en Azië naar zuidelijker, warmere streken in Afrika om er te overwinteren en in de lente voor de trek terug naar noordelijker streken om te broeden. Jaarlijks komen er 1 miljard vogels overvliegen. Voor vogelaars is dit een van de beste plaatsen om de vogeltrek te bekijken en vele soorten te zien. Heel indrukwekkend is de komst van de honderdduizenden kraanvogels en de vele grote roofvogels in november. Het Hula meer, van oorsprong een moerasgebied, werd in 1950 drooggelegd voor de landbouw, maar is in 1963 weer omgevormd tot een ondiep meer. De mooie natuur en de rust maken het gebied voor iedereen tot een bijzondere trekpleister en nodigen uit om er heerlijk te wandelen. |
Ruth bruggeman
De voorpret voor je reis naar Israel begint hier, over uiteenlopende plaatsen in Israel vertel ik iets in deze blogs. Ga mee met je gids op deze virtuele reis! Archieven
Categorieën
All
|