Of je nu een dag, meer dagen of een hele reis wilt met een gids: ik lever je ideeën, als je wilt een programma waarmee je zelf uit de voeten kunt en je kunt mij als gids inhuren! Vraag naar de voorwaarden via het contactformulier.
Hoe ziet jouw ideale reis eruit?
Religieuze plaatsen
Als jij geinteresseerd bent in de religieuze facetten van Israel, dan valt hier genoeg te ervaren. Natuurlijk in Jeruzalem, maar ook in bijvoorbeeld Hebron, Safed, Tiberias, Kapenaum en andere plaatsen aan het Meer van Galilea.
|
Geschiedenis en archeologie
Israel is een land met rijke geschiedenis. Als je dit leuk vindt, kun je je hart ophalen aan opgravingen en het bekijken van overblijfselen die vaak duizenden jaren oud zijn. Opeenvolgende overheesers hebben hun sporen nagelaten.
|
Actieve reis
Israel is bij uitstek een land om op een avontuurlijke manier sportief te verkennen. Je kunt wandelen, kanoen, biken, maar ook de natuur in met een ATV wagen, jeeptochten maken, rappelen.
|
Wat zeggen anderen?
|
Moeten nodig weer een reis boeken er is nog veel te zien en te genieten! Warm aanbevolen!!! - Geert via Facebook Hi Ruth! Still thinking about our wonderful tour. Thank you for being such a wonderful guide. If you ever want to come visit our country Namibia you are so welcome to come and stay with me for a few days. Best wishes. Rina - Rina via Facebook We hebben genoten van de mooie natuur daar! Ruth nog bedankt en groetjes. - Evelyne via Facebook |
Klik hier om te bewerken.
Bezoek ook mijn website https://ruthisraelreizen.nl
Via Ruth Israelreizen ben ik ingeschreven in de Kamer van Koophandel en lid van het garantiefonds GGTO. Je kunt via RUTH ISRAELREIZEN een geheel verzorgde reis naar Israel laten regelen, voor je gemeente, koor, familie, en wat voor groep dan ook.
Zoals je van mij gewend bent, stel ik in nauw overleg samen met jou een programma samen dat voldoet aan je wensen.
ISRAEL EN DE TEMPELBERG. Klik hier voor een opmerkelijke video
Wat voor weer is het daar?
Natuurlijk wil je weten wat voor weer het is in Israel. Klik hier om de actuele weerssituatie en de weersverwachting te bekijken. (Engels)
|
Ik ga op reis en neem mee... |
Verzekerd op reis
Je kunt gemakkelijk je verzekeringen regelen via onderstaande links.
Voor het geval dat. Annuleringsverzekering Reisverzekering |
Blije mensen, reisverslag
|
ISRAEL; Een Reiservaring
(Door A.) Soms zou je de tijd stil willen zetten. Amper half 10 in de morgen aan het Middellandse zeestrand in Jaffa. Ik lig met m’n ogen dicht op het zand. Zojuist al heerlijk gezwommen in de branding, de zon is lekker warm en er staat een briesje. De datum? 6 november …. Vanavond alweer naar huis. De dagen als in een vogelvlucht voorbij… Maar hoe breng ik onder woorden hoe bijzonder ze waren? Maar misschien hoeft het niet zo moeilijk te zijn…Misschien moet ik stil blijven liggen in deze zon en alleen maar goed luisteren naar het geluid van de golven… Misschien brengt het me terug naar verleden week 28 oktober Aankomst in Tel Aviv. Nog in het vliegtuig kan de tijd daadwerkelijk even stil gezet. De- net ingegane- wintertijd mag een uurtje terug. Eenmaal buiten de luchthaven, voor de bus arriveert, staan we, als groep, vrijwel direct na kennismaking gezamenlijk in onderbroek op de stoep, wat ongetwijfeld bijdraagt aan de verbroedering. Een noodzakelijke verkleedpartij vanwege het enorme temperatuurverschil. Eén van ons is zo enthousiast gearriveerd te zijn dat hij zijn koffer vergeet in de aankomsthal. Het brengt meteen de eerste reddingsactie van de net ontmoete gids/reisleidster Ruth teweeg. Eenmaal in de bus plaatsgenomen volgt een vier uur durende rit zuidwaarts. We zien de chauffeur, die een kei in woestijn crossen blijkt te zijn, een haperende microfoon met deodorant repareren. Later in de week weet hij met enkele noodgrepen een weigerend bus achterportier te herstellen, blijkt onmisbaar voor de inkoop van picknickspullen en redt menig dorstige reiziger dankzij z’n voorraad waterflesjes! De reeds dalende zon tijdens de rit maakt het surrealistische oeroude landschap van de Negev en Paranwoestijn werkelijk adembenemend. Hoe kunnen er hier zoveel kleuren zijn? Het lukt me helaas niet een van die opmerkelijke borden ‘Beware of camels near the road’ te fotograferen. In Eilat wordt onze groep verenigd met de reizigers die eerst Jordanië Petra bezochten- alwaar ikzelf in 2011 reeds was- en zijn we compleet. We eten en overnachten(2 x) heerlijk in Kibbutz Eilot, ieder gezellig in een eigen huisje. Ook 29 oktober genieten we van de prachtige woestijnwereld, bezoeken het Timnapark, decor van Salomo’s kopermijnen en maken een klauterwandeling. We zien de armoede van groepen bedoeïenen. Met bergen afval, want armoede en rotzooi horen blijkbaar samen. We zwemmen in de Rode zee, met aardig wat golfslag en bewonderen de onderwaterwereld met prachtige vissen en koraalrif. Wat een verademing is dat onderwatermasker van de kleinzoon van Nel na dat gehuurde benauwde snorkelmasker! De dag erna, 30 oktober begint met een flink stuk rijden. Onderwijl worden we onderwezen door gids Ruth, een Gouden gids. Met onovertroffen Oudtestamentische Bijbelkennis weet ze de aartsvaders en -moeders neer te zetten als levensechte mensen en gelukkig geen halve heiligen! Maar ook de ontstaansgeschiedenis van het land krijgt gaandeweg meer gestalte. En of ze nu vertelt over een grote aardbreuklijn van 6000 km, beginnend in Turkije doorlopend tot in Afrika, de wortels van de Acaciaboom tot wel zo’n 50 m; of de watertappunten die we passeren, het is allemaal even boeiend. En dat is mooi meegenomen als je uren in de bus zit. Na het: ‘ORDER!’ …’Ja G. we luisteren al…’ volgt een mededeling, programmawijziging of mooi gedicht. Doorgaans vertrekken we ’s morgens al voor 8 uur. Wat een luxe met Wifi in de bus en ieder een oplaadpunt! Bijna allemaal plussers – of misschien zijn dat juist de ergste- maar er wordt heel wat af geappt! En zo bereiken we de Dode zee, waarin we bijna allemaal een tijdje heerlijk drijven. Het blijft bijzonder en verbazend zo vele kilometers onder zeeniveau. Fantastisch om hier te zijn maar wat zout is dat zout! Dan komt het voor mij misschien wel het meest indrukwekkende deel van deze reis. We bezoeken Fontain of Tears, fontein van tranen. Een gebeeldhouwde dialoog van lijden tussen de Holocaust en de kruisiging. Waarin Jezus d.m.v. een geïnspireerde Rick Wienecke, de kunstenaar, ten diepste duidelijk maakt dat Hij weet van het grote lijden en verdriet, het Zelf aan den lijve onderging. Op deze wijze laat zien dat Hij erbij was, wil zijn en is. Alsof indringend gezegd wordt….Kijk dàn….Ik ging door dezelfde hel, dichterbij kan Ik niet komen… (Goed om het via internet nog eens na te bekijken) Op naar de bedoeïenen. Wat een prachtig groot resort! We beginnen met een kamelenrit, dat is even van een heel ander kaliber…. Echt niet zo gemakkelijk met onze stramme westerse lijven ongeschonden op- en vooral af!- zo’n beest te komen. En daar tussenin moet je er ook nog eens op blijven zitten! Hilariteit te over! Vervolgens naar een samenkomst tent waar we worden verwelkomt met een vuurtje en ketel mierzoete thee in afwachting van de Sultan, wat een mooie Sultana blijkt, die ons in het Engels te woord staat- of eigenlijk zit. Hoewel prachtig tradioneel uitgedost, blijkt ze geëmancipeerd en ontwikkeld. Ze heeft moderne ideeën en promoot het boek dat ze schreef. Het lijkt hier een sprookje uit duizend en één nacht. We eten heerlijk, wel wat laag zittend, dat hoort erbij. Maar wat een prachtige locatie! Met een enorme kachel met stenen omkleding. We slapen met meerdere stellen in een tent, desgewenst de mannen en vrouwen apart. Wat een lol! De nachtelijke zoektocht- wat een sterren!- naar het toilet is een avontuur op zich! Jammer dat we de volgende morgen alweer verder gaan. En dat ook nog eens hondsvroeg! 31 oktober In meer of mindere staat van presentie strompelt ieder in het stikdonker de bus in. Op weg naar de Masada, alwaar we de zon willen zien opkomen. Het lukt wonderwel, na een stevige klim zijn we net op tijd. Een parel van een reiservaring! Zeker gezien de indrukwekkende geschiedenis van deze locatie, hetgeen d.m.v. een interessante rondleiding door Ruth uitgebreid verhaald. Bijzonder dat hier nog jaarlijks door nieuwe Israëlische soldaten de eed wordt afgelegd. De reis brengt geloofsverdieping of een -completering teweeg. Hetgeen versterkt door medereizigers in de groep. Behalve reisbagage heeft iedereen de nodige levensbagage. De onwillekeurig ontstane gesprekken brengen soms diepgaande (h)erkenning. Zoals ik het zie is er voor ieder van ons ruimte. Bovendien is het in een groep nooit saai. Altijd gebeurt er wel wat, regelmatig is iemand iets kwijt of vergeten, een telefoon bijvoorbeeld. Of is plotseling platzak… Maar we zijn onderweg naar Hebron en onderweg zien we veel knap aangelegde terrassenlandbouw. Er wordt hier hard gewerkt. De stad is heilig voor beide bevolkingsgroepen, maar valt voornl. onder Palestijns bestuur. Staat in het boekje beschreven zeer oud, met Bijbelse geschiedenis nog haast voelbaar. Maar we zien vooral veel bewakingsmilitairen. Vooral bij de goed versterkte vesting, met graftombe van de Aartsvaders en -Moeders (Spelonk van Machpela). Een aparte een ingang voor Palestijnen en Joden, die tien dagen per jaar door elkaar gebruikt mag worden. We mogen tot de getraliede toegangsdeuren van de tombes in de synagoge, die volop in bedrijf is. Enigszins overdonderd door alle indrukken rijden we vervolgens naar Bethlehem voor een bezoek aan de geboortekerk. Onvoorstelbare drukte hier. Toch gaan de meeste van ons in de lange rij- je bent nu eenmaal hier- voor de trap waar onderaan (zo men beweerd) de exacte plaats, aangeduid met ster in de vloer, van de stal met kribbe. Het is een mooie kerk, maar van al het gedrang van mensen in diverse gemoedstoestanden wordt je niet echt vrolijk. Eenmaal buiten, een eindje verder is wat groen, proberen we ons een voorstelling te maken van de velden van Efrata. En gaan zelfs even zingen… En dan overnachting in Jeruzalem! De volgende morgen, 1 november, bezoeken we de oude stad van David en gaan de ondergrondse watertunnel van Hizkia door lopen. Dit is echt een vakantie ‘aan den lijve’…Een- zeker voor die tijd- ingenieus uitgedacht water bevoorrading systeem. Gelukkig hebben we allemaal een lampje want het is best heftig en claustrofobisch om in het stikdonker deze gangen in ongeveer een half uur te door lopen. Met water tot soms boven de knieën en aan alle kanten omsloten door dikke rotswanden. Wat heerlijk om weer zonlicht te zien! In de middag bezoeken we na aardig wat geklauter en heftig toeterende verkeersdrukte de Olijfberg. Hoe heerlijk zou het zijn om hier in stilte een poosje te vertoeven…Hierna lopen we over de Via Dolorosa naar de Grafkerk. Met wederom die onvoorstelbare hoeveelheid mensen. Allemaal op zoek naar de verre echo van Zijn stem. De kamer van het laatste Avondmaal is continue bezet… Dan maar even bijkomen en koffie drinken in een prachtige Oostenrijkse gelegenheid, genaamd Austrian Hospice. En dan begint de Sjabbath en is de Klaagmuur the place to be! Een uitbundig Godsfeest! En dat elke week. Met muziek en dans. Zelfs dienstdoende militairen doen mee. Geweldig om erbij te zijn. Maar wat heb ik bewondering voor de gastvrijheid van de Joden. Zouden ze nooit eens genoeg krijgen van alle pottenkijkers? Vervolgens lopen we een aardig stuk de binnenstad in waar we worden verwacht bij de stichting Hineni voor een Sjabbat ervaring. Deze stichting behelst onder meer een gaarkeuken voor de allerarmsten in centrum Jeruzalem, En jawel de lange tafels staan al gedekt. Met elkaar gebruiken we een eenvoudig Sjabbatsmaal en krijgen een bevlogen uitleg van de jongeman- een bijna afgestudeerde tandarts- die samen met zijn familie de stichting leidt. Christenen en Joden zijn van hetzelfde huis en hebben elkaar nodig. We zingen samen een Joods lied en hij drukt ons op het hart toch vooral de rustdag in ere te houden. De volgende morgen, 2 november alweer, verlaten we 7.45u met weemoed Jeruzalem…Nog zoveel niet gezien! We gaan naar een hoog uitzichtpunt, waar in een diepe kloof een klooster staat. ‘Daar’ wijst Ruth ‘is de beek Krith van Elia’, ‘O ja’ denk ik, ‘daar waar hij amechtig neer zeeg’ (tale Kanaäns) Een prachtige plaats, waar ik in overgave aan het ritme van de woestijn uren zou kunnen zitten mijmeren…. Maar we moeten onverbiddelijk verder! Onverminderd boeiend brengt Ruth de geschiedenis tot leven, we reizen met zielsberoering en vangen een glimp op van een verborgen wereld. We komen langs groene dadelplantages. Terra rossa heet de kleiachtige vruchtbare grond hier. Een bezoek aan een bananenplantage met prachtige kleine banaantjes. Er is een toko met kruiden in prachtige kleuren en wat ruikt het hier lekker! Erachter een veehouderij met- jawel- Hollandse koeien! Vervolgens door een stuk niemandsland. Grensgebied met Jordanië met landmijnen. Hetgeen, zoals in het verleden gebleken, noodzakelijk voor de verdediging. Dan de grens over om bij de plaats in de Jordaan te komen waar Jezus door Johannes gedoopt werd. De Jordaan, vroeger vast indrukwekkender dan heden, stelt niet veel voor en het water is niet bepaald helder. (Naäman, wordt begrijpelijk) Maar wel heerlijk om even pootje te baden, al geeft het de rest van de dag een vieze achterkant door de steiger… Het doopritueel, complete onderdompeling van ouders met klein kind (de priester bleef droog), pikken we mooi even mee! Terug bij de grensovergang komen er soldaten de bus in. Of we in de gaten gehouden worden! In de nabijheid van Jericho wordt Beit She’an bezocht. Met opgravingen vanaf 5000 BC! Overblijfselen van een Romeinse stad. Enorme zuilen, prachtige mozaïekvloeren, een groot badhuis met een hele rij latrines. We genieten van een picknick met mooi uitzicht, in natuurpark Go HaShlosha onder oude bomen. De herrie door schooljeugd met meegebrachte knoepert van een radio is wat minder. Maar wat heerlijk om te zwemmen in natuurlijk verwarmd zwavelhoudend bronwater. Compleet met een super waterval! Hoe bijzonder ontwaken 3 november in Tiberias en vanaf hotelbalkon 6.15 u de zon boven het meer van Galilea zien opkomen! We blijven hier zowaar 2 nachten! Al weer vroeg gaat het noordwaarts omhoog met prachtig uitzicht op het meer. Richting de Hula Meren. Rijke vegetatie hier, vruchtbare lava houdende grond. Hier en daar zien we koeien. De bergen van Israël gaan over in die van Libanon. Met daarachter de Hisbolla. Aan werkelijk alle kanten omringd door vijandige volken, wordt de noodzakelijke investering in de Israëlische verdediging steeds duidelijker. De berg Hermon zindert in de verte en Ruth schildert Abraham met wapperende baard op zijn kameel, zo’n 3800 jr geleden, om ontvoerde neef Lot te bevrijden… Een geweldig oord, die Hula Meren. Het lijkt een oude schoolplaat van Jetses, met onrealistisch heel veel dieren bij elkaar. Maar hier is het echt! Gigantisch veel vogels, otters, vissen, zelfs schildpadden. Een El Dorado, waar we enorm genieten en afscheid nemen bijna pijn doet. Op naar de koffie in oude stad Sefat, de hoogst gelegen in Israël, met veel religie en een van oudsher Kabbalistische stroming. Oude straatjes met kunstzaakjes. Eindelijk even winkelen! Dan eten we een Petrusvis en gaan naar Kafernaüm het huis van Petrus bezoeken, de mooie kerk erboven. Nog heel eventjes een duik in het meer van Galilea. Bij de ruïnes van het plaatsje Tabgha, onderaan de ‘berg van de Zaligsprekingen’ bezoeken we de kerk van de Broodvermenigvuldiging met mooie mozaïekvloeren. ‘Hello…hello’ begroeten de twee papegaaien ons bij aankomst aan de ingang van het hotel. Degenen met nog energie over, wandelen ’s avonds na het diner nog even naar het haventje aan het meer. Wake-up call 6 u…4 november Daar ga tie weer! Leerschool in de bus. Ruth verhaalt het ontstaan van de eerste kibboetsen. Hoe er keihard gewerkt is om het land vruchtbaar te krijgen. Het resultaat is, rijdend door de heuvels van Galilea, overal zichtbaar. We passeren de hoge berg Tabor, berg van de verheerlijking. Bij de berg van de steilte, waarop Nazareth gebouwd, stappen we even uit. Vroeger was het een onooglijk dorpje tussen twee bronnen, nu een welvarende stad. We bezoeken de mooie kerk van de aankondiging van de geboorte. Er zijn hier veel kunstwerken, geschenken overal vandaan. De nagemaakte timmermanswerkplaats van Jozef bezoeken is door de massa nagenoeg ondoenlijk. We wandelen naar een mooie blauwe synagoge waar we rondkijken en drinken koffie in de buurt. De geplande wandeling naar de zich aan de overkant van een diep dal bevindende hoge kruisvaarders burcht blijkt letterlijk een dal te ver. Het is net even te hoog gegrepen, vooral omdat het al middag is. Dus stappen we een illusie armer, maar ervaring rijker, bezweet de bus weer in. Op naar kibboets Nes Ammim in west Galilea, voor maaltijd en overnachting. Deze kibboets is een belangrijke ontmoetingsplaats voor Joden, Arabieren en Christenen. 5 november Inmiddels is de groep aardig hecht en zijn we elkaar toegedaan in woord, pil en pleister. Een heerlijke traktatie vandaag door jarige A. We zingen uit volle borst voor haar in de bus en zorgen dat ze wordt bedolven onder foto’s en kusjes van….haar eigen H.! Op het programma staat Rosh HaNikra, het meest noordelijke stadje aan de grens van Libanon. Hoge kliffen aan de Middellandse zeekust met geweldig uitzicht! Prachtige door de zee gevormde grotten waarheen we met korte duizelingwekkende vaart per kabelbaan worden vervoerd. Deze strategische plaats had ooit een doorgang, later spoorwegtunnels, fungerend als handelsroute tussen Libanon, Egypte, Syrië en Israël. In de tweede wereldoorlog zijn ze vernietigd en t.b.v. de veiligheid niet meer hersteld. Hierna bezoeken we Akko, een van de oudste steden ter wereld, met zeer veel historie. Zelfs Paulus is er geweest. Heel bijzonder hier rond te lopen, we komen ogen tekort. Waardoor een deel van de groep even verdwaalde… De karavanserai, een soort herberg met een binnenplaats uit de middeleeuwen is nog onveranderd. Bij een zeer oude stadspoort met klein deurtje in de hoek, leren we hoe Jezus de uitdrukking ‘het oog van de naald’ bedoelde. De koperslager geeft een kleine demonstratie. In een oogwenk vervaardigt hij een eenvoudige, maar mooie armband en geeft die aan I. cadeau. Leuk voor haar! Overige mooie sieraden vinden gretig aftrek. De laatste overnachting is in Netanya. We staan verbaasd hoeveel er hier gebouwd wordt. Israëls bevolking groeit gestaag! Wauw een hotel aan zee. In no-time bereikbaar! Op de mooie binnenplaats houden we een gezellige laatste avond, met welverdiende cadeautjes voor G. en Ruth en ieder vertelt in het kort iets over de persoonlijke reiservaring. Morgenochtend, na de vroege ochtendduik door een deel van de groep, gaan we in een knalroze bus richting het oude Jaffa, vroeger Joppe genaamd. Een prachtige oude plaats met rijke historie. Opmerkelijk is de aan kabels gehangen, in holle steen geplante sinaasappelboom, symbolisch voor de nog jonge staat Israël, die nog steeds zorg behoeft bij het wortelen. Vluchtnr. XXXXXX TLV AMS Vertrek 19.15 – aankomst 23.25u Dankzij G. worden we in een door hem gearrangeerde bus met chauffeur in het holst van de nacht veilig thuis afgeleverd. De golven zwijgen Weer thuis Langzaam verglijdt de herfst in de winter. Maar hoe koud en donker deze ook gaat worden… De herinnering aan deze vakantie zal als een vuurtje zijn om aan te warmen! |
